Το τελευταίο κεφάλαιο, που ολοκληρώνει τους τύπους επίθεσης στον αντίπαλο βασιλιά, είναι και το πιo συχνό στην πράξη. Οι επιθέσεις με αντίθετα ροκέ προκύπτουν από πολλά ανοίγματα και ειδικά, πολλά παραδείγματα μπορούμε να συναντήσουμε σε κλασσικά ανοίγματα όπως η «Σικελική Άμυνα» και η «Iνδική του Βασιλιά».

Κατ' αρχήν, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα ειδικά στοιχεία που διέπουν την επίθεση στο βασιλιά, και που αναλύθηκαν στα δύο προηγούμενα κεφάλαια, έχουν πρακτική εφαρμογή και σε αυτού του είδους τις επιθέσεις. Οι κανόνες που διέπουν την επίθεση, αλλά και συνάμα την άμυνα, είναι κοινοί, με απειροελάχιστες, ίσως, εξαιρέσεις.

Ως σημαντική διαφοροποίηση της επίθεσης με αντίθετα ροκέ, θα μπορούσαμε να θέσουμε τη «βιαιότητά» της και την «ανάγκη» της για επιτυχία. Στις προηγούμενες δύο περιπτώσεις επίθεσης στο βασιλιά, μία πιθανή αποτυχία δεν ήταν και κατ' ανάγκη καταδικαστική, υπό τον όρο να μην είχαν δημιουργηθεί σοβαρές αδυναμίες. Όμως, στην επίθεση με αντίθετα ροκέ, μία πιθανή αποτυχία μας, συνεπάγεται εύκολα πιθανή επιτυχία για τον αντίπαλό μας. Συνεπώς, με τα αντίθετα ροκέ δεν είμαστε μόνο κυνηγοί, αλλά και κυνηγημένοι, ταυτοχρόνως!

Η πράξη έχει αποδείξει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παρτίδων στις επιθέσεις με αντίθετα ροκέ κρίνεται στο ένα τέμπο. Κάποια λάθος μας κίνηση, κάποιο τέμπο που θα «ξεχάσουμε», κάποια βαριάντα στην οποία κάτι μας διέφυγε, όλα αυτά γίνονται άμεσα εκμεταλλεύσιμα από τον αντίπαλο.

Για τους παραπάνω λόγους, η καλή γνώση της θεωρίας των ανοιγμάτων που χρησιμοποιούμε, η σωστή κρίση της θέσης, καθώς και το ικανοποιητικό τακτικό μετρημα βαριαντών, είναι οι βασικές προϋποθέσεις της επιτυχίας μας.

Φυσικά εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν. Ο μόνος απόλυτος κανόνας είναι ότι δεv υπάρχουν απόλυτοι κανόνες!

Από το βιβλίο του Στράτου Γρίβα "Σκακιστική Προπόνηση"